برگشت

عزیزتر ازجانم همه زندگیم.

بامشورت معلمهای اول و داداشم قرارشد بری پیش بخونی.چون پیش بهتون حروف الفبارو کامل یادمیدن.بیشتر کلاس اولها که پیش رو خونده بودن وتو درکلاس اونا بودی حروف روهم بلدبودن وهم میتونستن بنویسن وبخونن.اما قربونت برم تو اصلا بلد نبودی.ریاضی هم که نگو هرچی بهت یاد میدادم کشش نداشتی که درسای ۹ماهه پیش رو در یک هفته یاد یگیری.نه تنها بایداونارو یاد میگرفتی بلکه ۵درس از اول رو خونده بودن وباید اوناروهم یادمیگرفتی.درعرض سه روز اونقدر استرس گرفتی که صبح روز سومت وقتی بیدارت کردم گفتی من نمیرم اون کلاس من میرم کلاس پایین.(منظورت پیش دبستانی بود).با باباتم که هرچی اسرارکردیم مدیرت قبول نکرد.شبش من اونقدرگریه کردم که با دیازپام خوابیدم.آدایی پیمان ومامانجونو خاله آذر وپریاوپرستو ومعلم اول پرستو وخلاصه همه گفتن اینطوری بری تو بیمار روانی میشی و آنیساهم از فشار درساش،از مدرسه زده میشه وپایش ضعیف  میشه.قرارشد صبح با بابات دوباره بیاییم و بخواهیم بزارنت همون پیش،که میرفتی.

خلاصه صبح با بابات رفتیم مدرسه وخودت رفتی کلاس پیش دبستانی.واونام با اسرارمن گذاشتنت پیش واسمت رو از اول بیرون آوردن.مدیر خودش گفت خانم زرین شما چقدر توی این ۴ روز خراب شدین.

بعد برگشتن بخونه اونقدر آرامش داشتم که رفتم خونه مامانجون وناهارو پختم آماده شدیم بریم خونه خاله شهلا.

با یه قوطی شیرینی اومدم مدرست.مدیرو معاون از دیدن قیافم.گفتن معلومه که به آرامش رسیدین.

آنیساجان واقعا خیلی سخت بود که پیش نخونده بری اول.درسای اول رو،در پیش میدهند وهمشون آماده میان اول.